[923]
Autograph: Zürich StA, E II 343, 199v.-r. (Siegelspur) Ungedruckt
Antwortet auf ein vorwurfsvolles Schreiben Bullingers: Die Unleserlichkeit seiner Handschrift läßt sich nicht mehr korrigieren und gereicht ihm selbst am meisten zum Schaden. Die Äußerungen in seinem Brief [Nr. 913] bedeuten nicht, dass er spekulativ die Begrenztheit der menschlichen Natur Christi verkennt; Augustin lehrt zu Recht, daß dem Herrn auch in bezug auf semen Leib nichts unmöglich ist. Grynäus wollte Theodor [Bibliander]einzig darauf hinweisen, daß Bucer nichts anderes lehrt als Vadian, dass namlich Christi Gegenwart die Welt wie das Sonnenlicht erfüllt. Gesteht zu, daß er zu selten schreibt. Wird den Bitten betreffend Melchior [Wirz] kaum entsprechen können, da [Sebastian] Münster bereits Versprechungen gemacht wurden. Grüße.
||199v. S. Unum habet colorem a principio ad finem usque epistola tua 3 ; nihil
enim quam Greek, idque a scripturam, scripta nostra b et me ipsum denique
scriptorem palam c accusans. Non est hoc infoeliciter scribere, cum longa
epistola ad amicum scribens et d omne punctum ferre 4 te posse sperans ne
unum quidem tota possis impetrare epistola? Quid vis; ut melius, rectius, foelicius
deinde promittam de me tibi? Non possum. Ferulam isti male docti et
male sueti scribere digiti iam non amplius curant. Accuso saepe, qui neminem
saepius quam meipsum fallunt, nulli e saepius molestiusve quam mihi ipsi
negotium exhibent; sed frustra. Quo modo mutari potest, quod tot annis saepius
exercui quam aliud quidquam, male scribere? Et mea quidem haec querela
necessaria iustaque minim est, nisi reprimit vestram. Vobis mea legere ut non
saepe usu venit, ita nec necesse est. Abiicere licet; justa excusatio est: legi non
potest. Ego nisi, quod malum mali mihi digiti mei assidue f concinnarunt, ad
frugem convertere possum, vides omnem mihi propemodum et cogitacionum
et studiorum fructum perire. Itaque, si tu recte fungi officio tuo voles, quod
mutari non potest miserebere potius, quam ut accuses. De scriptura tantum.Briefe_Vol_06_486 arpa
De scripto 5 nil habeo, quod dicam. Non habeo Greek. De mirifica vi corporis Christi deo plena quid scripserim, non memini certe. Videtur autem epistola tua metuere mihi, nec extra viam ipse quoque declinem et certam finitamque Christi naturam in infinita dei praesentia speculanda maleferiatus homo amittam. Cur enim non feriati ociosique pessime homines dicantur, qui id instituunt? Sed paucis dicam tibi: Nihil est, quod hic sis sollicitus. Ego metaphysica mea ad alium usum utar. Hoc solum animadverto et esse receptum charissimis authoribus video: ne, quod contra suprave g naturam corporis est, etiam a Christi corpore totum removeamus. Augustini 24. cap. h De agone christiano 6 locum nosti. Neque ego in defensionem ||199r. causae eius, quam i cum minime defendam, communibus vobiscum viribus semper oppugnavi, adduco, sed ut ne temere vel k falsis illorum l 7 praesidiis m terreamur vel n causae studio vera contemnamus. Verum esse etiam divus Augustinus fatetur de suo corpore dominum potuisse quidvisne facere. Locum scis, o , authorem agnoscis. Quid? Audebimus hoc negare? Non puto. Quid ergo; nisi p hic occurrimus, nisi ab hoc moeniorum nostrorum angulo hostem repellimus, recta irrumpet? Minime. Dudum illud dedimus sub primos congressus, posse dominum omnia. Verum in eo contentio est, quid velit et q quid velle scriptura doceat r . Ergo, quantumvis hoc vere dicatur, nullo tamen dicitur vel illorum s causae praesidio vel nostre detrimento. t .
Volebam igitur, ut ultimum illum ex Vadiani libello locum Theodoro ostenderes 8 sous instar in totum mundum divinitatis radios emittens u corpus Christi inducentem. Si quid in Bucero ferre non potest, in concive ferat facilius. Idem enim uterque dicit: Christum totum, immo Christi corpus luce divinitatis plenum sous instar vim suam spargere. Nulla darem, quam quod ex finito utrinque corpore hinc quidem finita, istic infinita vis egressa haec cuncta potenter et infinite, illa non omnem, sed v sensibilem hunc mundum totum replet. De scripto meo w et quidem ad epistolam tuam hactenus.
Num quid de scriptore di[cam]x , in quo officium desideras? Solus enim non scribo hortari ad scribendum caeteros ausus 9 . Et sit quidem, rationes habet. Totum enim me tibi amico certo meo et rectissimo viro reprehendendum, castigandum,
Briefe_Vol_06_487 | arpa |
---|
omnia faciendum praebo. Fac modo y charissime , frater, ut ne nos sathan dividat. Incumbes igitur coram domino, ut in vera simplicitate cordis nostri coram domino magis magisque semper coalescamus.
De Melchiore 10 vereor, ut possim respondere postulatis vestris. Dudum promissa z propemodum Monstero 11 nostro conditio est tenui admodum stipendio apud nos merenti 12 . Sed videbo.
Vale tu iam in domino. Fratres studiose omnes saluta, Theodorum nostrum
in primis.
Gry.
[Ohne Adresse.]