[1404]
Autograph: Zürich StA, E II 340, 94 (Siegelspur) Ungedruckt
Dankt für einen Brief und für Bullingers Bemühung im Zusammenhang mit seinem Wunsch [nach Marburg zu wechseln]; wartet [gemeinsam mit Wick und Haller] auf Bescheid und verspricht, seinen Weisungen zu folgen.
Literas 1 tuas, d. B[ullingere] charissime, 3. nonas iunii accepi, ex quibus, etsi mihi dubium nunquam fuerit, quin tibi essern charissimus, maiorem tuae in me singularis prope benevolentiae significationem perspexi. Cum igitur ea sit voluntas, humanitas et benevolentia tua erga me, ut (quod bonos viros decet) cum mihi tum omnibus studiosis quamplurimum prodesse coneris, quo neque mihi gratius neque (ut ego arbitror) tibi honestius esse quicquam potest, atque adeo hoc, quod literis proximis a te postularam 2 , non potuit neque acuratius neque prudentius agi, quam a te actum est, et me Hercule confecta res ex mea est sententia 3 . Proinde nihil nobis 4 nunc fuerit utilius quam ibidem operiri, quoad ex vobis, quid faciendum sit, scire poterimus, nec diffido, quin id brevi sit futurum. Admonitio ista tua tam pia tamque sancta mihi fuit gratissima eaque te porro usurum cum apud me tum apud socios spero. Tu igitur, ut soles, virtute tua nobis prospicies; ego, quae te velle quaeque tibi plurimum voluptatis allatura arbitrabor, omnia studiose diligenterque conabor. Quae cum faciam, benevolentiam tuam erga me immitabor, merita non assequar. De me porro sic, velim, iudices, quantum ego possim, summo cum studio curaturum, modo dominus optimus maximus ceptis faveat.
Quin iam vale, d[omine] colende et pater charissime.
Tubingae, pridie nonas iunii 1540.
lohannes Wolffius
tuus.
[Adresse auf der Rückseite:] Et eruditione et vitae integritate inclyto d. M. Heinricho Bullingero, Tigurinae ecclesiae episcopo vigilantissimo, domino suo colendo. M. Heinrich Bullinger, predicant zu Zürich, zu handen.
