Projektseite Bullinger - Briefwechsel © Heinrich Bullinger-Stiftung
Textbreite
Schriftgröße
Kapitel 

[817]

Bullinger an
Johannes Rhellikan
[Zürich],
12. Mai 1536

Autographe Abschrift oder Konzept a : Zürich StA, E II 345, 159 Ungedruckt

[Die Zürcher Gelehrten] haben zwar dem Rat ein zustimmendes Gutachten zur Confessio Tetrapolitana vorgelegt, stehen aber weiterhin zum [Ersten Helvetischen] Bekenntnis und sehen darin keinen Widerspruch, sofern die Tetrapolitana und deren Apologie recht verstanden werden; im übrigen ist Zürich dem Vorschlag Berns gefolgt, sich ausschließlich auf das [Erste Helvetische] Bekenntnis festzulegen. Kaspar [Megander] hat eine Abschrift des Gutachtens erhalten.

Ioanni Rhellicano.

G[ratiam et]p[acem] a d[omino].

Non debes turban, praeceptor venerande et frater in domino multum dilecte, propter consilium nostrum senatui nostro oblatum 1 . Non subsenipsimus confessioni 4 urbium ita, ut Basileiensem reiecerimus 2 . In Basileiensi enim confessione perseveramus. Istam autem urbium 4 ferre possumus et agnoscimus ut nostrae non adversam. Et si subscribamus, etiam nullum inde nobis erit periculum metuendum. In apologia enim confessionis huius palam et disertis verbis traditur Christi corpus extra hunc mundum in coelis esse et proinde in coena non nisi virtute et efficatia, tum demum etiam, si accedat huiusque

26 griech. Greek, Schule.
a Der Band E II 345 enthalt auf S. 159-167 sechs eigenhändige Entwurfe oder Abschriften von Briefen Bullingers an verschiedene Adressaten aus dem Jahre 1536. Nebst dem vorliegenden Brief handelt es sich um unsere Nummern 818, 828, 831, 864 und 875. Zumindest die drei letztgenannten Texten durften, wie die Korrekturen erkennen lassen, Entwürfe
sein. Dem Brieftext ist jeweils der Name des Adressaten vorangestellt; eigentliche Adressen fehlen.
1 Gemeint ist der Fürtrag der Zürcher Gelehrten vom 24. April, s. oben Nr. 813, 3f mit Anm. 2.
2 Im genannten Gutachten wurde die Confessio Tetrapolitana als mit dem Ersten Helvetischen Bekenntnis übereinstimmend anerkannt; vgl. oben Nr. 814, 2-4.

coenae conviva sit fidelis 3 . Quid vero aliud confessi sumus in Basileiensi nostra? Verum, quod dixi: recepimus confessionem urbium 4, sed nostram interim non abnegavimus. Ideoque apertis verbis diximus 4 : "Wir findent nützid darinn, dann das unser confession, leer und glouben nitt zu wider; darumb wir sy wol mögend tulden und b in rächtem christlichem verstand annemmen c ." Si haec expendas, Rhellicane mi, nihil dices vel peccatum vel praeiudicium veritatis esse factum. Praeterea cum vestris visum fuit melius esse, si receptio nostra dissimuletur et Basileiensis confessio sola perpetuo obtendatur, nostri quoque in vestrorum descenderunt sententiam nec separarunt se a vestris 5 . Bono igitur animo sis et hoc tibi de nobis pollicere, quod de fidis, veracibus et constantibus verbi ministris.

Gaspar 6 habet apographum consilii nostri. Omnia enim nostra illi communicamus. Salutem illi ex me dices.

Valebis.

12. maii 1536.