Projektseite Bullinger - Briefwechsel © Heinrich Bullinger-Stiftung
Textbreite
Schriftgröße
Kapitel 

[1373]

Ambrosius Blarer an
Bullinger
Konstanz,
15. März 1540

Autograph: Zürich StA, E II 343, 174 (Siegelspur) Teildruck und zusammenfassende Übersetzung: Blarer BW II 46, Nr. 867

Gregor [Mangolt] wird den Knaben bei sich behalten, meint aber, daß dieser mit dem Ausschluß von der Schule zu streng bestraft worden sei. Der Bischof [Johann von Weeze] ist schlau, und die Konstanzer müssen sich vor seinen Ränken hüten; bittet Bullinger, für ihre Standhaftigkeit zu beten. Verehrt Bullinger sehr und dankt für seine Dienste. Grüße.

Gratia Christi tecum.

Caussam pueri illius, 1 quem misistis , quanta potui fide et a diligentia apud Mangoldum nostrum egi. Fovebit hunc secum tantisper, dum de ratione aliqua dispiciat, unde melius sibi consulatur. Existimat Gregorius 2 adeoque nos etiam plus satis severiter cum misello actum, quem alias paenas dare oportuerit, quam ut mox collegio exigeretur nunquam porro in illud recipiendus. Multa quotidie id genus ab ista aetate admittuntur, quae facile tamen educatione et recta institutione emendantur b . Sed feret tamen puto, Mangoldus, quod mutare non potest, modo alii quoque, qui non minus puero debent, officium faciant.

De episcopo, quae scribis 3 , ita habent. Astutissima est vulpecula domini vineae 4 supra, quam credi possit, incommodatura, inprimis autem nostrae urbi, et consolatur tamen nos, quod facile est domino totam mundi istius sapientiam semel perdere 5 , id quod faciet etiam, si nos a se uno suisque consiliis pendeamus, quod tuis quoque purissimis precationibus impetratum ab illo cupimus. Ah, mi Bullingere, cave, unquam cesses interpellare pro nobis Christum, ut nostris dignos se animos addat, ne quid indignum constantia sua Constantienses turpiter aut serviliter designent. In magnis versamur periculis et acriter nos tentat satan, ut velut triticum cribret. Utinam vero non desinat nostra fides 6 !

Bene vale in servatore Christo, mi frater et decus meum, nec dubita me sic te amare, suspicere et venerari ut vix quemquam, quandoquidem ita in te eminent divinae dotes et indefatigabile studium c iuvandi ecclesias Christi. De med d autem ita es meritus, ut nunquam putem me tuae illi insigni benevolentiae

a nach et versehentlich ein zweites et.
b vor emendantur gestrichenes, unleserliches Wort.
c iuvandi am Rande nachgetragen.
d me über der Zeile nachgetragen.
1 Wohl Josua Mangolt; s. oben Nr. 1369, 4-10 mit Anm. 2.
2 Gregor Mangolt.
3 Bullingers Schreiben ist nicht erhalten. Blarer hatte ihm am 10. März (oben Nr. 1368, 11-18) von einer Begegnung mit dem Konstanzer Bischof Johann von Weeze berichtet.
4 Vgl. Hhld 2, 15.
5 Vgl. 1Kor 1, 20.
6 Vgl. Lk 22, 311.

et cumulatissimis beneficiis, quibus me et meos exornas subinde, debitas gratias referre posse. Coelestis pater, qui omnis copiae plenum est cornu 7 , meam hic vicem impleat et omnibus suis bonis benignissime te e ditet!

Iterum vale. Salutant te vicissim omnes, quos salvere iussisti. Salveant vicissim uxor 5 , liberi 9 , fratres et amici nostri omnes.

Constantiae, 15. f martii anno 1540

Tuus Ambr. B1.

[Adresse auf der Rückseite:] Eximia pietate clarissimaque eruditione viro domino Heinricho Bullingero, Tiguricensis ecclesiae antistiti felicissimo, domino et fratri observando atque charissimo.