[58]
Autograph: Zürich StA, E II 361,329. Leicht beschädigt, Siegelspur. —Ungedruckt
Berichtet über den in Basel waltenden Streit um die Frage der Exkommunikation vor allem jener, die nicht am Abendmahl teilnehmen wollen, und bittet Bullinger um Rat.
Pax tecum, charissime.
Oritur discentio [!] inter nos fratres Basilienses super negotio excomunicationis 1 , que si diutius serpat, nichil suboriturum boni in ecclesia nostra pertimesco. Tu ipse nosti, quantorum malorum occasionem ferat fratrum, eorum inquam, qui presunt verbo, discensio. Unanimitas nostra olim Bremgarti 2 celebrata quid boni pepererit queque mala caverit, optime nosti. De excomunicatione apud nos non dissentitur, ut ea iuxta institutum Christi in ecclesia tractetur. Nondum enim ipse video, qua dexteritate refellere valeas Basiliensium ritus de disciplina hac ecclesiastica. Vidimus Oecolampadii responsionem 3 super epistolam per te olim Berchtholdo 4 scriptam, qua inprobas nostrum morem, qua certe docte admodum atque pie tua diluit nondum tuo nomine palam facto, fortassis, quod speraret te olim hanc praecipitem sententiam precoci fortassis ingenio erutam mutaturum. Quid enim omnes de te non ex equo speramus, ubi dum ingenio atque eruditione pia adoleveris, si in hac tua iuvenili aetate bonorum studiorum tantum tanque celebre specimen nobis pollicearis?
Excurri a fortassis plus aequo. Non discentitur, inquam, num excomunicari debeant qui semel, cum Christo nomen dederint, christianismi rationem et vita et moribus conspurcarint. Hoc est in quo non convenimus: sunt, qui excomunicatos velint eos, qui cum se christianos iactitent, una tamen nobiscum mense domini nolint comunicare 5 . Cuius sententie Marcus 6 est cum suis b . Sunt preterea, qui minime excomunicandos autumant putantes neminem arceri debe[re]c , ad que vel ipse quis sibi inedoneus videatur. Nisi enim liberum sit quemque pro sui spiritus tractu 7 adire coenam dominicam, iam ecclesiastica iurisditio redigetur in tyrannidem, erimusque similes phariseis, qui exoticos a sua gente miris nescio quibus blandiciis quibusve persuasionibus alliciebant, ut facerent unum proselitum (sic evangelista habet)8 , qui cum esset in eorum sortem ascitus, duplo peior evaserat. Eius sententie est d. Grineus
Briefe_Vol_02_0036 | arpa |
---|
9 , Paulus 10 et ego 11 . Non video enim, qua felicitate fieri possit, ut spiritui sancto terminus aliquis praefigi debeat d , quo confessas mentes erigat, quo nos ad se trahat 12 . Constanti verborum domini predicatione bona vite nostrae fragrantia effectum iri puto, ut nonullae male sane mentes redeant ad se e , ex hiis praecipue, quos elegit dominus. Certe ardua inter nos est concertatio. Quam nisi dominus suo regat spiritu, minatur ruinam, timeo, arduam.
Responde tu michi per epistolam, si per occupationes licuerit, que sententia sacrae magis conveniat scripturae. Gustum certe habes. Uberiora modo super hac re per occupationem et penuria temporis non licuit. Ceterum alia scribam mox, ubi sese obtulerit occasio. Non usque adeo placet nonnullorum fratrum inpudens arrogantia atque latens odium adversus invicem. Dominus conservet institutum Tigurinae ecclesie, cuius mos plurimum apud me valet. Augeat dominus, quod incepit. Studete, charissimi fratres, ut idem sentiatis inter omnes.
Vale in domino. Salvos nomine meo iubere non graveris uxorculam tuam 13 , parentem tuum 14 optime de me meritum, Leonem 15 , Erasmum 16 atque Pellicanum. Memor sis Gervasii tui, si sese uberior occasio obtulerit.
Briefe_Vol_02_0037 | arpa |
---|
Datum vicesima tertia die ianuarii anno 1532.
Tuus Gervasius
ex animo f .
[Adresse auf der Rückseite:] Pie erudito viro Heyricho Bullingero, fratri ac domino inprimis observando. Dem predicanten zum großen Münster Zürich.