[349]
Autograph: Zürich StA, E II 361, 276 (Siegelspur) Ungedruckt
Überlegungen zu den verschiedenen Auffassungen des Begriffs Heimat. Euander denkt an das ihm zur Heimat gewordene Zürich, wohin er zurückzukehren hofft. Bullingers Empfehlungsschreiben hat ihm viel genützt. Die offizielle Zürcher Empfehlung, von Utinger abgefaßt, wollte der Rat angesichts von Euanders gutem Ruf nicht einmal einsehen. Welche Aufgaben ihn in Isny erwarten, wird Bullinger aus dem Brief an [Georg] Binder erfahren.
Constantissime equidem olim pronunciavit quidam e numero sapientum
omne solum forti esse patriam 3 . Sed quandoquidem omnibus seculis celebratissimo
proverbio ictatum [!] sit patriam suam cuique esse gratissimam 4 ,
arbitror eum greek illa philosophica 5 , non sensu metitum esse patriam ac
non, ut fieret, sed ut facto opus esset, voluisse demonstrare. Nec enim puto
cuiusquam quantumvis stoici greek eo severitatis processisse, ut vel crederet
vel sentiret quemlibet [!]patriam cuique ex aequo esse gratam. Nam et
Luciano vel patriae fumus alieno igni lucentior videbatur 6 . Quin et Ulisses
greek greek greek greek 7 quique multorum hominum mores a vidit et urbes 8 ,
ut poetarum verbis utar, tandem exoptat patriae surgentem cernere fumum 9 .Briefe_Vol_04_0113 arpa
Imo Homerus quoque ipse quasi epiphonemate 10 exclamat: greek greek greek
greek greek greek greek 11 . Ego vero eam patriam vere iudico, non quae
nos produxit, licet etiam eam, sed quae nos aluit magis atque ubi omnem
fere vitam transegeris. Hinc fit, ut licet hic mihi optata adhuc omnia eveniant,
mira tamen dulcedine ac amore me Tigurum ducit et immemorem
non sinit esse sui 12 . Quo si non tanta spes superesset redeundi, idque tuo et
aliorum praesidio, dei vestra[m] fidem, quam ingrata mihi, quae hic fiunt,
esset[!] omnia. Sed quandoquidem scio te atque adeo omnes bonos meis votis
aspirare, non dubito, quin brevi ad vos rediturus sim. Neque iam moror
quorundam, si qui sunt, invidiam, qui mihi protinus Terentianum illud oggannient:
«Prius mansum oportuit» 13 , cum ego solus sciam, quo affectu
quamque iniquo fato inde avulsus sim. De quo libet potius tacere quam
pauca dicere. Sed quod me abeuntem litteris 14 tuo atque multorum nomine
scriptis induxisti, quibus me et laudasti eximie et commendasti amicissime,
fecisti mihi rem non minus gratam quam multo maxime necessaria[m], te
autem dignissimam. Eae enim litterae solae in multorum manus venerunt et
ostentante eas passim Conrado 15 nostro omnium lectioni patuerunt. Publicum
autem hoc instrumentum, quod exactissime scripserat Utingerus, studiosorum
omnium singularis patronus, vestri collegii autoritate, licet exhibere
vellem senatui, tamen propter vestram autoritatem et meam bonam famam
legere recusavit -indignum rati, si ab eo vitae eruditionisque rationem
exposcerent, de quo tam bene sperarent cuiusque fidem iam Tigurini ipsi
perpetuum decennium essent explorati.
Vale, decus Tiguri, mi Bullingere. Plura enim iam scribere non licet nec pluribus tibi obstrepere par est. Alias non deesset materia. Fac, quod facis, scio, me commendes Ysnensibus, si quando potes commode. Tuam familiam omne[m] salvam ego cupio. Quibus officiis me exceperint Ysnenses, scibis ex litteris Binderi 16 .
5. die aprilis.
Benedictus Euander.
Briefe_Vol_04_0114 | arpa |
---|
[Adresse auf der Rückseite:] Domino M. Hennricho Bullingero, contionatori Tigurino primario.