[1532]
Autograph: Zürich StA, E II 350, 437 (Siegelabdruck) Ungedruckt
Hat auf den Brief vom vergangenen Herbst [Nr. 1419] nicht geantwortet; ist froh, dem von Rudolf [Gwalther] überbrachten Schreiben und Geschenk entnehmen zu können, dass ihm Bullinger sein Schweigen nicht verübelt, und dankt für seine Freundschaft. Mag nicht über den unerfreulichen Gang [des Religionsgesprächs] berichten; [Bucer] bemüht sich vergebens, Unvereinbares auszugleichen, doch die Theologen, die zurückbleiben, wenn Melander morgen mit dem Fürsten [Philipp von Hessen] abreist, werden sich auf keine faulen Kompromisse einlassen; Gwalther hat die Akten kopiert; von solchen Tagungen ist nichts zu erwarten. Der Fürst ist den eidgenössischen Kirchen wohlgesinnt und wird wie versprochen antworten, während [Johannes]Draconites im Namen aller an die Zürcher Pfarrer schreiben wird; Gwalther, den auch sie sehr schätzen und dem Zürcher Rat empfehlen lassen, wird alles Weitere mündlich berichten. Gruß.
Gratiam et pacem a deo per Christum.
Christophorus 1 typographus, communis amicus noster, attulit in nundinis autumnalibus 2 , Bullingere doctissime atque charissime, tuas literas 3 . Quae quamvis fuerint ut omnia a te profecta gratissimae, tamen ob causas a nostro Rudolpho expositas 4 non respondi. Gaudeo igitur te meum tum silentium boni consuluisse. Scio enim te meum esse, quantus quantus sis, non tantum a ex literis et munere per Rudolphum missis, 5 verum ex omnibus libris a te evulgatis animadverti praeter singularem eruditionem admirandarn quandam erga bonos omnes comitatem atque morum suavitatem. Perge igitur, te oro, amare, uti caepisti; ego vicissim te amare nunquam desinam. Ago igitur primum gratias deo optimo maximo me nactum amicum tam pium, doctum atque humanum. Deinde et tibi ingentes habeo gratias, quod me ex amicorum tuorum albo non expunxisti atque amicitiam erga me tuam eximio munere declarasti. Faxit Christus, ut aliquando compensare possim!
Ut omnia hic in comitiis se habeant, tedet scribere; nam omnia tantis fucis, verbis flexiloquis et nescio quibus praeiudiciis aguntur, ut iurares satanam ipsum furere conarique, ut euangelion prorsus extinguatur. Praestat
| Briefe_Vol_11_217 | arpa |
|---|
ad hoc praetextu apud imperitos satis plausibili quidam ex nostris 6 enim operam, qui sibi pollicetur, si dus placet, conciliationem inter Cain et Abel 7 , lucem et tenebras, Christum et Belial 8 . Sed scio, frustra sudabit. Princeps 9 noster satis constans est, fratres 10 qui hodie adsunt, constantissimi. Cras abibit princeps, 11 quem sequar. Qui hic permanebunt fratres, posthac non implicabunt se tediosissimis istis ex caseo ollari 12 concertationibus. Rudolphus transcripsit acta omnia. 13 Tu pro tua prudentia facile iudicabis, an adversarii quaerant gloriam dei et reformationem ecclesiarum, ut videri volunt. Nullus mihi persuadebit ecclesiis consuli comitiis, synodis, conventibus; experientia testatur. Gaudeo, quod ad meam ecclesiam mihi est redeundum. Spero adiuvante Christo me plus promoturum negotium evangelicum assiduis precibus sacrisque contionibus quam vanissimis istis conciliationibus.
De principe nostro persuasissimum sit vobis omnibus Helveticis ecclesiis ex animo eum bene velle, ut exponet Rudolphus, cui omnia communicavi. Fuit hic in nostro ministerio diligens et voluntarius. Habemus gratiam, quod eum ad nos remisistis. Cupimus omnes et rogamus, ut per te tuosque collegas nostro nomine commendetur prudentissimo senatui Tigurino. Quam primum huc venit, duxi eum ad principem obtulitque senatus literas. 14 Respondebit princeps, ut est pollicitus. 15 Doctor Draconites respondebit omnium nostrorum nomine clarissimis atque charissimis vins Tigurinae ecclesiae ministris, 16 quos meo nomine officiosissime salutabis meque cornmendatum habeant rogabis. Plura scribere opus esse non iudico. Mitto enim epistolam vivam et loquentem eloquentiss[imum] Rudolphum nostrum, quem non vestrum tantum esse paciemur, sed et nostrum esse volumus; huic omnia communicavimus.
Vale igitur in domino, qui nos omnes suo spiritu conservare dignetur in verbo veritatis. Commendo me tibi tuaeque ecclesiae precibus, quod vicissim me facturum polliceor. Iterum atque iterum vale et omnia boni consule.
Raptim, Ratisbonae, 13. iunii 1541.
Dionysius Melander
tuus obsequentissimus.
[Adresse auf der Rückseite:] Clarissimo atque doctissimo viro Henrico Bullingero, Tigurinae ecclesiae pastori vigilantissimo, domino ac fratri in domino suspiciendo, ad manus.
