[1390]
Rudolf Gwalther an
Bullinger
Basel,
4. Mai 1540
Autograph: Zürich StA, E II 335, 2028b r.—2029b r. a (Siegelspur)
UngedrucktIst dankbar dafür, daß Bullinger seinen Wunsch unterstützt, nicht nach Tübingen geschickt zu
werden. Klagt darüber, daß ihm gewisse Zürcher seit langem mit Mißtrauen und Neid begegnen,
und ruft die Gelehrten in Basel, Straßburg und Lausanne als Zeugen seines tadellosen
Wandels an. Seine Kleidung ist weitgehend dieselbe wie früher. Weiß sich nach wie vor verpflichtet,
in den Kirchendienst zu treten. Für seine Pollux-Übersetzung ist er erst teilweise
entschädigt worden. Will sich weiterhin um die ihm anvertrauten Schüler kümmern, bittet um
ein griechisches [Neues] Testament, verweist für Nachrichten über die Universität auf [Johannes]
Fries und rühmt Grynäus und Myconius; letzterer durchschaut allmählich die Machenschaften
der Straßburger im Streit um den Doktorgrad. Gruße. Wundert sich, daß Christian
[Hochholzer?] nicht antwortet.
Gratiam et pacem a domino.
Quod tuam operam, humanissime pater, de Tubinga non adeunda tam
humaniter polliceris 1 , gratias ingentes et ago et referam, si modo referendi
aliqua in me facultas fuerit; curabo denique, ne te huius operae tuae tantillum
poeniteat. Cum enim te mihi inter paucos amicissimum non patronum, sed
patrem ipsum semper habuerim et habeam, efficiam iuvante domino, ne
quidpiam b a me committatur, cuius culpa tibi imputari possit.
Non ignoro sane -quod et tu scribis - esse, qui mihi parum fidant; sed
bene mihi conscius illorum suspitiones facile contemno. Quamvis velim
huiusmodi homines diligentiores, ne dicam prudentiores esse, ne tales rumores
re nondum comperta spargi permitterent. Parum mihi fidebant, cum
apud te essem, imo semper me illos relicturum clam mussitabant, cum huius
rei apud te nunquam dederim aliquod signum. Et sane haec non minima
causa est, quod erga c ipsos eo affectus sim animo. Dolet enim mihi me
laboribus et vigiliis non aliud quam malas invidorum hominum suspitiones
consequi. Sparsi sunt me adhuc Tiguri existente rumores, utinam tam veri
quam falsi, qui mihi non minimam apud vestri collegii iuvenes invidiam
confiaverunt. Fuerunt enim, qui et Basileae et Argentine, imo ante biennium
Lausannae dixerint mihi singulis annis a vobis pendi florenos plus sexaginta 2 ,
quod certe illis doluit, quos mihi semper amicissimos putavi; imo tam tenaciter
hanc suam conceptam opinionem retinent, ut nullis negandi formulis
earn ex animo illorum excutere valuerim. Qui vero fructus invidiam consequantur,
ipse non ignoras. Quid ego contra hos deliquerim, quod mihi sic
invideant, coniicere nequeo. Hoc autem certo iurare possum me ||2028b v erga
omnes animo fraterno semper et fuisse et esse hodie. Ego, si quid peccabant,
praesens monebam; ipsi falsis mendatiis cianculum pungunt. Ne tamen in
mea causa nimis propensus defensor videar, libenter sileo; propriam enim
causam multis defendere et suspectum est et mihi sane inusitatum, qui
greek hactenus scripsi paucissimas. Non me de his interrogari, sed eos,
quibus cum vixi, desydero. Querantur Basilienses doctissimi quique nec
(quod certo scio) quicquam de vita mea conquerentur. Diligentiam semper
adhibui summam in literis, quam tu libidini coniunctam esse non posse non
ignoras. Quaerantur Argentinenses omnes, a quibus etiamnum testimonium
meorum studiorum a Bedroto missum
3 apud d. Miconium repositurn est.
Quaerantur Lausannenses fratres et ipse Comes
4 , quo cum vixi, donec ipse
falso accusatus crimine captivus Bernam duceretur d5 a
, quo et proprium
chirographum
6 hic mecum habeo, quo se totum mihi offert et amicitiae pignus
perpetuae esse vult, quod certe nunquam fecisset, si me turpibus moribus
et nequitiae deditum unquam scivisset. Plura de his nolim, nisi ut haec illis
legenda tradas, si forte talia de me spargi audires. Fidant, ut velint; deo
optimo maximo favente e ipsis invitis me talem exhibebo, ne invidiae suae
rabiem explere unquam detur.
Vestitus talis est, qualis et apud te erat, nisi quod ex maiore tunica (quia
praetexta iam tota periit) pallium fieri curavi, quia f quotidiano usui et peregrinationibus
imprimis sic commodius erat. Quod si hoc peccatum est, me
peccasse fateor.
Non est, quod me servitutis illius, qua ecclesiae devinctus sum 7 , poenituisse
credas. Patriae et imprimis ecclesiae 2029br.
|| servire semper cupivi, nec
unquam immorigerum in vestris iussis comperisti, modo sit, ut honeste vivam
Habui hoc 8
anno ex Polluce coronatos 5, quos tamen in libros illico
expendi. Solventur alii 5 ad nundinas quadragesimales 9 ; antea enim non
imprimetur mea translatio.
luvenes mihi commendatos habeo et habebo, nec illis mea opera deerit.
Quod si Basileae me manere oportuerit, velim, ad me mitteres testamentum
in den Kirchen- und Schuldienst
zu treten; s. AZürcherRef 2003, S.
890.
Graecum. Quis scholae huius status, Frisius ipse dicere potent. Gryneus erga
nos humanissimus est; Myconius omnino patrem agit. Incipit illi tandem
patere Argentinensium ambitio; his enim debent, quicquid de doctoratu turbarum
est, quoniam ipsi adversas partes apud magistratum Basiliensem tuentur
10 . Sed hoc tibi soli scribo.
Salutabis nomine meo uxorem 11 , matrem 12 et liberos 13 . Salutat te officiosissime
d. Butlerus et nostri iuvenes 14 . Vale, pater charissime, et meam causam,
si meretur, tibi commendatam habeas.
Basileae, 4. maii 1540.
Tui observantissimus
Rodolphus Gvaltherus.
Quod Christianus 15 nihil dum rescribat, miror; nam hoc praeter morem facit.
[Adresse auf der Rückseite:] Eruditione et pietate clarissimo viro d. Heinrycho
Bullingero, Tigurinae ecclesiae episcopo vigilantissimo, patri suo imprimis
colendo. Zü[r]ich g .