[1056]
Autograph: Zürich StA, E II 361, 123 (Siegelspur) Gedruckt: Krafft 123f
Als ihn Gwalther im Sommer besuchte, vermutete Caesarius in der Grußübermittlung einen bloßen Vorwand, um bei ihm vorsprechen zu können. Sein Zweifel wurde durch Bullingers Brief zerstreut, worin er ihm als Zeichen der Dankbarkeit seinen Epistelkommentar [HBBibl I 84 und 91] ankündigte; da das Buch noch nicht eingetroffen ist, bittet er, es durch den Buchhändler Arnold Birckmann liefern zu lassen. Freut sich über das Geschenk und bedauert, daß ihm Alter und Krankheit einen Besuch verunmöglichen. Grüßt Gwalther und Vadian, dessen Werke er ebenso wie Pellikans Kommentare mit Gewinn liest; an letzteren mißfällt ihm jedoch die zu enge Anlehnung an Erasmus' "Paraphrasen".
Salutem in Christo Iesu, domino et servatore nostro.
Venit ad me aestate superiori Gvalterus 2 tuus, imo et meus, adolescens profecto et admiranda morum suavitate et optimarum literarum institutione neutiquam vulgari praeditus idemque simul comitatus duobus Angus 3 , viris
| Briefe_Vol_07_284 | arpa |
|---|
certe, ut mihi facile coniicere licebat, tum doctissimis tum piissimis. Venit, inquam, adolescens ille (opinor) non tam, ut me tuis verbis salutaret, quam ut me, hominem iam mediocri senecta, quam luvenalis primam et rectam vocat 4 , confectum videret a audiretque, ut de quo maior apud exteros eruditionis fama extat, quam res est. Et nisi idem adolescens protinus addidisset te meum hic aliquando discipulum fuisse 5 , poteram suspicari salutationem illam ab ipso confictam potius quam abs te illi commendatam. Nam ita plerumque fit, ut, dum conveniendi alicuius desiderio tenemur et non adest occasio iusta, tale aliquid comminiscimur, per quod occasio qualiscunque accedendi, ad quem volumus, habeatur.
Caeterum, ubi ad proxime praeteritas nundinas Franckfordianas 6 literae tuae 7 ad me perlatae sunt, omnem hac de re scrupulum abieci, ut ex quibus plane cognovi adolescentem ipsum abs te ad hoc subornatum, uti me non solum tuis verbis salutaret, sed et inviseret ac videret insuper. Ex eisdem quoque literis tuis intellexi te in argumentum gratitudinis erga me tuae Commentarios tuos in omnes apostolorum epistolas 8 misisse; sed cui ex nostris bibliopolis traderentur ad me perferendi, hactenus rescire non potui. Arbitror id hinc evenisse, quod typographus 9 ille apud vos, cui illud iniunxeras, huius commissi plane oblitus sit, ne dicam neglexerit propter occupationem. Sed huic sive oblivioni sive negligentiae facilimum adhiberi poterit remedium, si vel tu vel ipse typographus scripserit ad Arnuldum Pyrckmannum 10 , bibliopolam apud nos insignem, simuique per easdem literas illum commonefaciat, uti unum ex exemplaribus tuorum Commentariorum mihi exhibere non gravetur in praesens usque ad proxime futuras nundinas.
Quos tamen Commentarios illos tuos etsi nondum b receperim, nihilo c minus tam grato istum animum erga me tuum amplector animo affectuque d , quam qui gratissimus mihi esse possit. Et utinam illum erga te beneficio aliquo minime vulgari declarare possem! O quanto desiderio iam dudum te et reliquos tui similes doctissimos isthic e et pietate insignes viros videre ac invisere cupivi; sed aetas et aegritudo certe gravissima, qua iam annis ferme quatuor laboravi ex vertigine, non ferunt, ut isto ad vos desiderio implear unquam.
| Briefe_Vol_07_285 | arpa |
|---|
Bene vale et meis verbis officiosissime salutato Gvalterum meum, charissimum adolescentem, et loachimum Vadianum, virum undecunque doctissimum, cuius sane lucubrationum lectione mirifice oblector, quemadmodum et Chunradi Pellicani -praesertim Commentariorum lectione in vetus testamentum f 11 -, in cuius Commentariis in quatuor evangelistas 12 nunc versor prope quotidie. Quos mallem non tam crebro Erasmi commentariis ex suis Paraphrasibus 13 aspersos adeoque, ut quos vix secernere queam ab iis, qui Pellicani sunt g .
Coloniae, ipso die Galli confessoris.
Ioannes Caesarius ex animo totus tuus.
[Adresse auf der Rückseite:]Viro et pietate et eruditione clarissimo Henrico Bullingero, amico suo optimo et mihi cum primis amando h .
