[2622]
Autograph: Zürich StA, E II 366, 305 (Siegelspur) Ungedruckt
[1] Hospinian ist dermaßen stark beschäftigt, dass er erst jetzt dazu kommt, auf Bullingers
Brief [nicht erkalten]zu antworten. Bullinger möge die verspätete Antwort nicht anders verstehen,
als Hospinian Bullingers etwaige Unterbrüche in der Korrespondenz aufnimmt. Hospinian
ist und wird immer um Bullinger bemüht sein, genauso wie dieser ihm und den Seinen
wohlgesinnt ist. —[2]Als Freundschaftsbeweis hatte Hospinian seine belanglose [Ausgabe der
griechischen Grammatik] von Urbano [Valeriani]geschickt. Und mit welch einem bedeutenden
Geschenk [dem Lukaskommentar] hat Bullinger dies nun erwidert! Solche ungleichen
Geschenke erinnern an den Tausch zwischen Glaucus und Diomedes! Hospinian ist umso
dankbarer, als er die menschliche und göttliche Weisheit des Evangelisten Lukas besonders
schätzt. —[3]Er empfiehlt sich und seinen Bruder Christian. —[4]Gruß, auch an [Anna, geb.
Adlischwyler] und an die Kinder.
S. P. D. Ad amantissimas suavissimasque tuas literas 1 , colendissime Bullingere, respondeo serius propter incredibiles occupationes meas, 2 quibus ab eo tempore, quo eas accepi, in hodiernum usque diem et fui et sum etiamnum maxime distentus. Obsecro itaque te, si modo precibus indigeo apud te, virum humanissimum, ne secus moram hanc interpretere, quam a me facta sit. Tui ego nominis atque existimationis et fui et sum et ero (quoad vixero et hanc mihi mentem concesserit optimus maximus) studiosissimus. Ecquid obstet, quominus hoc ego fecero, quum norim te mihi et meis ex animo optime cupere?
Miseram testificandi amoris erga te mei gratia a nescio quas naenias 3 nostras in Urbanum. 4 Sed, amabo te, quid ad me tu remisisti? 5 Quodsi liceat rem profanam cum re adeo sacra conferre 6 nec sit nefas virum tanta prudentia Kai grec 7 praeditum, quanta te esse omnes vere praedicant, homini gloriabundo et barbaro comparare, talis mehercle fuit Glauci 8 cum Diomede 9 permutatio. Utut sit, 10 ego tibi pro aureis istis tuis in Lucam commentariis gratias et ago et habeo ingentes, daturus operam, ut (si fieri potest) referam. Hoc scias: Eo gratius mihi esse istud tuum munus, quo magis semper huius
evangelistae quam aliorum et dictione et historia sum delectatus. Elucet enim ex hoc evangelista (meo videre) non modo singularis quidam et eximius divinae verum etiam humanae sapientiae splendor. Sed ne sutor ultra crepidam! 11
Ego me fratremque meum Christianum 12 tibi commendo. Nam te diutius detinendi nec facultas est hoc tempore nec voluntas.
Vale in domino lesu felicissime. Ex nostro musaeo 13 , 13. octobris anno 1546. Officiose salutabis meis 14 meorumque verbis uxorem et liberos tuos 15 .
Tuus ex animo Johannes Hospinianus.
[Adresse auf der Rückseite:] Summo maximoque theologo d. Heinricho Bullingero, apud Tigurinos divini verbi praeconem agenti primarium, domino et fratri suo in Christo observandissimo. Zürich.