35
Autograph: Zürich ZB, Msc F 62, 340 2/3 fol. S., sehr gut erhalten, mit Siegelabdruck Ungedruckt
Lehnt Bullingers Wunsch ab, sich gegen das Urteil zu wenden, das über Pfarrer Hans Rudolf Ammann ausgesprochen wurde, und weswegen ihm Bullinger wahrscheinlich Vorwürfe machte.
Gratiam et vite innocentiam per Christum.
Recte tu quidem, mi Heinrice, sed sero nimis mones atque eum, cui haec sententia parum placet 2 . Quid dicam? Si iudices 3 damno, parum officiosus sum et periculo me expono, si laudo, culpe socius ero, si dissimulo, parum candidus et dexter iudicor, si scribo me non interfuisse iudicio, dum ferretur sententia, arrogantiae notam quis inpinget. Nihil igitur restat nisi deum anxiis precibus pulsare, ut omnibus nobis id donet, ne adfectibus praecipites feramur, quod hic factum si siet, parcat. Non nihil autem et ab eo 4 peccatum est, quem mihi commendas, qui, ut audio, socorditer contionem a suam instituit, frigide adversarie
Briefe_Vol_01-196 | arpa |
---|
partis argumenta repulit, queque maxime loqui oportuit, neglexit. Scis, quos stimulos et aculeo[s] oratio habet ad excitandos animos iudicum. Sed hic factum doleo, quod Plinius Secundus in «Epistolis» scribit: «Minor», inquit, «vis b bonis quam malis inest, ac sicut c greek greek greek greek greek greek greek. Ita recta ingenia debilitat verecundia, perversa confirmat audacia» 5 . Ego vero hominem admonui 6 , ut gnaviter et strenue coram senatu dicat et priorem ignaviam resarciat. Quod si priorem sententiam confirmaverit senatus, utcumque ipsi peccarint, nihil tamen dubito divina hunc providentia pessima meretrice 7 liberatum nihil habere, quod vel doleat vel queratur.
Tu vale optime, frater.
Ex Tiguro, 11. iulii 1530.
Leo Jud tuus.
[Adresse auf der Rückseite:] Heinrico Bullingero, fratri suo charissimo.