[1564]
Autograph: Zürich StA, E II 340, 106 (Siegelspur) Ungedruckt
Dankt für Bullingers Brief und entschuldigt sich für sein eigenmächtiges Vorgehen; hat zwar
einem Mädchen die Ehe versprochen, wendet sich aber gegen den Wunsch der Eltern nach
vorzeitiger Rückkehr und will den Entscheid [der Schulverordneten] abwarten. Bullinger wird
weitere Neuigkeiten von Christoph Froschauer hören; lobt [Konrad] Suter und [Christian]
Wirth; wird vielleicht nach Leipzig gehen; wegen der Pest und Angst vor den Türken ist die
Frankfurter Messe schlecht besucht. Rechtfertigt sich für einen Bücherkauf; grüßt alle, an die
er zeitlich bedingt nicht schreiben kann.Briefe_Vol_11_309 arpa
S[alutem]p[lurimam] d[ico].
Litteras tuas (reverendissime domine Bullingere) observandorum dominorum nomine scriptas 1 accepi, per quas satis intellexi imprudentiam et stultitiam meam, imo temeritatem, quod citra consensum omnium vestrorum talia aggredi ausus fuerim. Tamen vestram dignitatem (imprimis tuam) supplex oro, ut meae audatiae ignoscatis. Tu me, ut te facere spero, opera, consilio, gratia iuva, ut dominos mihi iratos nunc faventissimos reconcilies. Spero me omnia, hactenus quae sunt neglecta, diligentius resarcturum. Quam stulte etiam et imprudenter sapiant parentes 2 , accepi, quum ita meum desyderent adventum tam maturum. Verum mihi valde displicent eorum consilia, tametsi (ut ingenue fatear) promiserim virgini 3 meam fidem; tamen ea conditione pollicitus sum me eam ducturum post annos a duos vel tres. Iam cum nondum instet tempus, illi meum adventum expectant. Tamen in hoc negotio parentibus non auscultabo, verum vobis omnibus, qui mihi loco parentis hactenus fuistis, spero adhuc futuros. Vestram communem sententiam expectabo. Quaecunque tum decreveritis, ad illa me accomodabo et videbo, ut expectationi de me satisfacere possim, et me totum, quantus sum, ad vestrum offeram obsequium.
Quomodo res nostrae hactenus fuerint, audies ex domino Cristophoro Froschouero. Nobiscum una versati sunt Suterus 4 et Hospinianus 5 . Quantum ego vidi, inculpatae vitae vixerunt, ut omnibus clan, boni et studiosi adolescentis specimen praebuerint et spem non dubiam futurae etiam de se virtutis et industriae fecerint. Qualiter vero se gesserint Basileae, me fugit. Lipsiam nobis tribus liberum esse aiunt proficiscendi; 6 ad sequentes nundinas 7 Francofordiam nos recipiemus vestrum decretum expectaturi. Presentes hae nundinae non admodum sunt frequentes, partim propter pestem illic grassantem, partim propter Turcarum vires horribiles; brevi enim in expugnatione Budae 8 nostri occubuerunt magno etiam detrimento Turcarum.
Vale, mi domine Bullingere, parens et patrone reverendissime, et me, ut soles, ama. Defuerunt mihi libri, quos accomodato 9 accipere nusquam inveni; hos emendi necessitas me coegit et solvi ex patrimonio. Quod si aegre tulerint parentes, quaeso meas agas partes, ut tanto minus mihi succenseant. Non erat otium omnibus iam scribendi, videlicet domino m[agistro]Georgio
| Briefe_Vol_11_310 | arpa |
|---|
Mülero, domino Rodolpho Stollio, dominis meis reverendissimis, imprimis etiam scholarchae domino Ammiano b mihi faventissimo. Sed omnibus pro me multam dices salutem et me illis omnia laeta praecari.
Datum Francofordiae, 1541, 14. septembris.
Ioannes lacobus Wikius tui
observantissimus.
[Adresse auf der Rückseite:] Pio et erudito viro domino M. Heinrycho Bullingero, ecclesiae Tigurinae episcopo, vigilantissimo domino et patrono suo observando. c
