[1033]
Autograph: Zürich StA, E II 343, 127 (Siegelspur) Ungedruckt
Capito schreibt, Luther sei zuversichtlich, was die Konkordie betreffe; Markgraf Johann und Kurfürst Joachim von Brandenburg neigten der Reformation zu, ebenso - zum Mißfallen seines Bruders Georg -Herzog Heinrich von Sachsen. In Worms sei ein von [König] Ferdinand gegen [die Protestanten] ins Werk gesetzter Tag zusammengetreten; nach einem Friedensschluß zwischen dem Kaiser [Karl V.] und dem Franzosen [Franz I.] drohe Gefahr. Myconius empfiehlt den [aus Württemberg] vertriebenen [Wolfgang Steyrer]; laut dessen Bericht erzwingt [Erhard]Schnepf die Wiedereinführung der Bilder auf eine Weise, die selbst Luther mißfallen würde. Kann Megander schwerlich verzeihen, daß er Verdächtigungen gegen ihn Glauben schenkte.
S. Capito dum scribit ad me, committere solet, ut se tibi commendem. Ante
dies paucos significavit 1 Lutherum valere et esse in summa spe concordiae,
tum contentiosos apud se contentionem omnem remisisse. Addidit Ioannem,
marchionem Brandenburgensem 2 , evangelium paenitus recepisse, loachimum,
fratrem eius, electorem 3 , in praecipuis urbibus permittere, ut praedicetur,
et sacerdotibus concessisse coniugium, Heinrichum, ducem Saxoniae 4 ,Briefe_Vol_07_224 arpa
fratrem Georgii 5 , ostium evangelio aperuisse. Id quod ita doleat Georgio
octogenario 6 , ut nunc demum cogitet de uxore ducenda, ut illum privet
haereditate. Praeterea principes et civitates coisse Wormaciae contra nos, atque
id committente Ferdinando 7 ; tumultum aliquando futurum, postquam induciae
sint factae inter caesarem 8 et Gallum 9 . De his hactenus.
Quem coram vides 10 , habebis commendatum diligenter. Is narrabit tibi, quurnam a Schnepfio sit eiectus. Equidem sum in hac sententia, Luthero displiciturum, si audiret violentiam illius in reponendis imaginibus, ubi semel ex authoritate publica fuissent abolitae 11 , quandoquidem pro mediis aliquando tenuit 12 , quamvis hocipsum non credo mihi persuaderi posse unquam. Grynaeus et Carolostadius commendarunt hunc etiam Leoni 13 . Puto
Briefe_Vol_07_225 | arpa |
---|
igitur commendabilem esse. Quantum coniectura monet, videtur vir esse non malus. Miser est, ut minimum, quamobrem dignus, ut sublevetur pro virili. Siquid est igitur, unde potes benefacere, benefacito, quaeso.
Megander, quem hactenus pro fratre colui charissimo, tantum non pro perfido habet me. Quod flagitium ego per omnem vitam adeo sum persecutus, ut amicum, qui semel hic mihi imposuit, deinceps nunquam ex animo potuerim colere sicut antea. Dolet ea res mihi admodum. Verum interea nihil aliud possum. Sed deus erit iudex animi mei. Suspiciones audit et eis credit, quod non arbitror esse ex pietate. Taceo, usquedum tempus erit; tum fraterne docebo, quam se de amico pessime fefellerit. Tantillum de hac re tibi soli, ut facilius, quod reliquum est oneris, feram.
Vale cum uxore 14 et liberis 15 .
Basileae, 22. augusti anno 37.
Os. Myconius
tuus.
[Adresse auf der Rückseite:] Domino Heinricho Bullingero, Tigurinorum antistiti dignissimo, fratri in domino venerando suo.