[2265]
Autograph: Zürich StA, E II 366, 85 (Siegelspur) Ungedruckt
Curione entschuldigt sich für die späte Beantwortung von Bullingers Brief [nicht erhalten]und nutzt die Gelegenheit, seine Antwort einem nach Zürich reisenden und sich derzeit bei [Jean] Ribit aufhaltenden Zürcher [...] anzuvertrauen. — Curione bedankt sich für die zugeschickte Orthodoxa Tigurinae ecclesiae confessio", deren Scharfsinn und Zurückhaltung er nur loben kann, auch wenn einige einflussreiche Personen die Schrift kritisieren und Curione, der Letztere verteidigt (und weiterhin verteidigen wird), missbilligen. —Zwinglis Werke hätte Curione schon längst erworben, wären diese in Lausanne oder Genf erhältlich. Doch dort werden zurzeit keine [neuen]theologischen Bücher angeboten, und Curione besitzt ja schon fast alle Schriften Bullingers. — Curione schickt beiliegend [eine Kopie] eines Briefes von Bucer an Calvin, aus der Bullinger entnehmen kann, wie [Karl V.] mit [Hermann von Wied], dem [Erz]bischof von Köln, umgeht. Sollte Bullinger Weiteres darüber wissen, möge er es mitteilen. — Von Camillo [Renato] aus Caspano (im Veltlin) hat Curione erfahren, dass einige Italiener sich in Zürich aufhalten. Bullinger möge diesbezüglich berichten oder sie bitten, sich Curione zu erkennen zu geben. Curione bittet ferner Bullinger oder Pellikan, die ihm von Agostino Mainardi und Camillo [Renato][übermittelten]Briefe an jene Italiener weiterzureichen. Gerne würde sich auch Curione den Zürchern behilflich erweisen, besonders gegenüber Bullinger, dem er so viel verdankt. —Größe von Frau [Margarita Bianca, geb. Isacchi] und Kindern an [Anna, geb. Adlischwyler] und an die Kinder. Größe u.a. auch an [Konrad]Pellikan, [Theodor] Bibliander, [Konrad] Gessner, [Rudolf] Gwalther und [Johannes] Fries. [Béat] Comté (der das Pfarramt niedergelegt hat), [Pierre] Viret und Ribit (der bestimmt an Gessner geschrieben hat) lassen grüßen.
C[oelius] S[ecundus] C[urio] s[alutem] p[lurimam] d[icit] per Christum Iesum.
Quod tuis literis, 1 Bullingere sanctissime atque doctissime, citius non respondi, veniam dabis. Nam dum certum aliquem nuntium expectamus, tempus
elabitur, atque interea alia ex alus nos sic impediunt, ut vix respirandi spacium nobis reliquum esse videatur. Nunc vero cum Tigurinum quendam 2 apud se esse Ribitus 3 noster nobis renunciasset, qui ad vos recta proficisceretur, in tanta opportunitate deesse nolui mihi ipsi, ut saltem nunc tanto mea nexu exolverem.
Tibi igitur gratias ago, quam possum, maximas pro pio sanctoque munere, quod ad me misisti. 4 Ego b cum vestram in eo (quando sententiam de eo meam rogas) moderationem laudo, tum respondendi perspicuitatem singularem et candorem vehementer probo. Et quamquam sint (non multi tamen) in hisce ecclesiis, qui istam vestram divinam responsionem vellicent, manet tamen inconcussa, firma atque inviolata. Sed hii invidia potius more hominum et studio partium moventur quam veritatis, quibus tamen resistere (etsi magna autoritate polleant) non dubitavimus, nec in posterum dubitaturi sumus, si quando coram nobis de vestra religione atque doctrina detrahendi sibi licentiam sumpserint, etsi ex eo nobis haud mediocrem invidiam concitemus. Pergite igitur doctrine christiane sinceritatem (ut coepistis) defendere nec hominum expectate approbationem 6 aut invidorum morsus extimescite, quando deo patre et Christo, eius filio, approbante melioribusque ingeniis consentientibus ista res geritur. Sed de his hactenus.
Quod ad me c de Zvinglii libris scripsisti, 7 cognovi; qui, si hic aut Genève reperirentur, iam eos mihi comparassem. Sed visi in nostris civitatibus adhuc non sunt. Si quando erunt, non committam, ut eis diutius caream; nam nulli hodie extant libri theologici, quos tantopere desiderem et concupiscam propter excellentem (quae in eis est) doctrinam, nam tuos habeo fere omnes.
Quae acta sunt a caesarea 8 cum episcopo Coloniensi 9 , puto te accepisse. Tamen quia nos Buceri literarum ad Calvinum 10 exemplum habemus, ad te mittere visum est, quod rem breviter et perspicue continere videatur. Quodsi tu alia vel amphora vel diversa habes cum de ea re tum de alus, ad nos ut mittas, rogo.
A Camillo fratre 11 , qui in Valletelina Caspani 12 agit, quosdam Italos fratres isthic 13 apud esse vos accepi. 14 Rogo, si sic d est, me certiorem facias aut
ipso 15 ut ad me, qui sint, conscribant. ||85v. Et quia fratres illi, qui sunt in Valletelina, Augustinus Maynardus 16 et Camillus, ad me scripserunt, ut ad te aut ad d. Pellicanum litteras eorum 17 mitterem, vos curaturos, ut fideliter reddantur, rogo, ut id diligenter efficiatis et quam primum. Si quid ego vicissim vestra caussa possum, imperate; nam nihil mihi gratius contingere aut optatius poterit quam vobis gratificari omnibus ac e presertim tibi, optime frater, cum omnia summa debere me fateor in sempiternum. 18
Salutabis nomine meo et uxoris 19 et liberorum 20 ° tuam uxorem sanctissimam liberosque dulcissimos 22 Tu vero vale per Christum Iesum et istos mihi fratres doctissimos d. Pellicanum, Bibliandrum, Gesnerum, Gvalterum, Phrisium 23 et alios in domino saluta f . Salutant te Comes 24 qui se ministerio abdicavit, et Viretus, et Ribitus, quem non dubito ad Gesnerum scripsisse 25
Iterum vale, meum cor, et deum pro nobis ora. Datum Lausannae, 1545, septimo idus octobris.
Caelius S. C.,
tuus semper et ubique.
[Adresse auf f. 81v.:] D. Henrico Bullingero, antistiti Tigurino cum eruditione tum pietate clarissimo, suo. Tiguri.