Projektseite Bullinger - Briefwechsel © Heinrich Bullinger-Stiftung
Textbreite
Schriftgröße
Kapitel 

[1568]

Johannes Wolf an
Bullinger
Frankfurt am Main,
16. September 1541

Autograph: Zürich StA, E II 340, 104r.-v. (Siegelspur) Ungedruckt

Ist dankbar für Bullingers wohlwollende Ermahnung und die Erlaubnis, zum Weiterstudium nach Leipzig zu wechseln. Falls Bullinger und [die Schulverordneten] es nicht ausdrücklich verbieten, möchte Wolf ein Jahr lang dort bleiben; laut einem Buchdrucker zeichnet sich Leipzig durch die Qualität der Lehre und die niedrigen Lebenshaltungskosten aus; Wolf wird von dort noch ausführlicher berichten. Bittet Bullinger, ihn dem Hebräischprofessor [Bernhard] Ziegler zu empfehlen; Bullinger soll sich nicht wegen seiner hohen, aber notwendigen Ausgaben, von denen [Christoph]Froschauer berichten wird, aufregen; in Leipzig wird er viel sparsamer sein; Wicks Rückkehr steht vielleicht unmittelbar bevor, Wolf möchte aber sein Auslandstudium fortsetzen, falls seine Mutter nicht stirbt. Gruß.

Etsi mihi esset perspecta plenissimeque cognita prompta tua et singularis erga me benevolentia, tamen id multo magis nunc perspexi meliusque pridie id[us]septembreis 1 cum , Francofordiae tuas literas 2 acciperem, quapropter et in placando te reconciliandoque proximis temporibus eo magis fui sollicitus. Quid enim potuisset melius utiliusque tua tam paterna accidere mihi admonitione? Quid iucundius, quam quod Lypsiam proficiscendi copiam concessisti? Equidem quod ad me attinet, summas pro ea re tibi habeo gratias relaturus etiam, quandoquunque sese obtulerit occasio.

Oro autem te, ut mihi per integrum annum illic manere liceat, nisi me domum redire sit necesse ex decreto presidum voluntateque tua, cui nunquam resistam, neque etiam nunc, si quid aliud voluissetis, repugnassem. Audivi ex typographo Lypsiensi 3 locum esse commodissimum, non solum, quod ad studia, verum etiam, quod ad victum attinet. Quapropter, ne ob breve hoc tempus magnos sumptus facere cogamur illuc proficiscendo, bonum commodumque mihi videretur, si per annum integrum vestra pace illic agere liceret; sed quomodo se res omnes illinc habeant, statui inde ad te datis literis plenius ac melius perscribere; instant enim Lypsianae nundinae.

Preterea te vehementer oro, ut, si tibi quaepiam cum Zieglero, professore Hebraico 4 , familiaritas intercesserit, me illi comendare velis, quo felicius in hoc studio versari queam. 5 Adhaec, si quos sumptus supra fortem fecisse me ex d. Froschauero acceperis, oro, ne indignius feras, nam tantum pro libris et victu, lecto cubiculoque dedi, partim etiam pro necessariis vestibus, et nunc satis librorum habeo, quibus possim uti, ne et Lypsiae tales mihi sumptus ||104v. faciendi a sint; ero enim quam parcissimus, id quod spero te proximis

a Vor faciendi ist sumptus wiederholt.
1 12. September.
2 Nicht erhalten.
3 Unbekannt.
4 Bernhard Ziegler.
5 Ein entsprechendes Schreiben ist nicht erhalten.

nundinis facile intellecturum. Wickius fortassis statim redibit. Ego, quam diu foris manere pace vestra potero b , manebo libentissime, nisi forte mater 6 (quod deus optimus maximus avertat) moriatur.

Vale, Bullingere, pater colendissime, et me ut antehac semper tibi quam commendatissimum habeas.

Francofordiae, anno 1541, 16. calendis octobreis.

lohan. Wolfius tuus.

[Adresse darunter:] Gravissimo sincerissimoque theologo d. Heinricho Bullingero, patri suo unice observando.