Projektseite Bullinger - Briefwechsel © Heinrich Bullinger-Stiftung
Textbreite
Schriftgröße
Kapitel 

[1470]

Oswald Pergener an
Bullinger
Zittau,
1. März 1541

Original (Autograph?) a : Zürich StA, E II 345, 220 (Siegelspur) Ungedruckt

Hat aus Bullingers Brief vom 31. August des Vorjahres von dessen Krankheit erfahren, von der er aber mit der Hilfe Christi zweifellos genesen ist; eigene Beschwerden und die Krankheiten unter den Nachbarn in Böhmen und Schlesien, die mehrere Opfer gefordert haben, können Pergener nicht schrecken, da der Tod nur die Befreiung aus den irdischen Beschwernissen bedeutet. Erwartet gespannt die Evangelienkommentare, denn er bliebe ohne Bullingers Arbeiten ganz unwissend.

Gratia et pax a deo patre et domino nostro Iesu Christo.

Accepi epistolam tuam ultima mensis augusti prions anni scriptam, 1 Heinriche in Christo colendissime, in qua percipio aestate illa te nihil scribere potuisse ob morbos quosdam et vertiginem capitis, a quibus te vexatum cum dolore audio. 2 Sed te iam restitutum et hoc dei benignitate nihil ambigo. Servabit Christus fideles ministros suos in utilitatem reipublice christianae et suae ecclesiae usque ad iustam aetatem. Sed interim certi sumus, ut afflictiones, morbos, carceres, vincula, si cui obveniunt, non fortunae accepta feramus, sed deo omnipotenti. Perturbavit seu potius afflixit nonnihil et hoc meum corpusculurn in preterita aestate nescio quae infirmitas occulta, sed non prostravit. Morbi et variae infirmitates, quibus iam plures mortales perire videmus apud finitimos nostros tum in Bohemia, tum in Slesia, deterrere me possent, nisi scirem mortem esse transiturn ad sedes beatiores et mutationem conditionis deterioris in longe meliorem. Credo enim firmiter animos fidelium protinus, ut ex corporibus evaserunt, subvolare caelo, numini coniungi eternoque gaudere etc. Quare hec vita potius captivitas est et mors quam vita; quo plus a mundo abscedimus, hoc propius accedimus ad deum. Ideo mon christianis nihil aliud est quam mundum relinquere et ire ad deum etc.

Historiam evangelicam, quam nobis et precipue ecclesiae Christi explanare statuisti, 3 summo desiderio expecto; plane Phinonide 4 indoctior essem, ni deus sua gratia vestras lucubrationes ad nos perferri voluisset. Quicquid

a Die Handschrift variiert in den Briefen Pergeners so stark, dass sie nicht einer einzigen Hand zugeschrieben werden können.
1 Nicht erhalten.
2 Im Sommer und Herbst 1540 war Bullinger so schwer erkrankt, daß er zeitweise nicht mehr arbeiten konnte; vgl. HBBW X, S. 123; 141, 1-4; 169, 1-12; 170f, l-19.
3 Bullingers Evangelienkommentare erschienen in den Jahren 1542-1546; vgl. HBBibl I 144, 153, 170 und 173.
4 Gemeint ist Philonides, der von den griechischen Komödiendichtern als überaus groß gewachsen und dumm geschildert wird; vgl. Pauly/Wissowa XX/1 61; Adagia, 2, 6, 30 (LB II 592).

habeo, hoc me a deo et vobis accepisse citra fucum fateor. Quare non immerito precor deum optimum, ut tibi in omnibus adsit.

Interim vale cum tota ecclesia et prosperare in verbo domini.

Zitte, prima martii 1541.

Osvaldus Pergenerus

tuus et fratrum.

[Adresse auf der Rückseite:] Vere pio et erudito viro domino Heinricho Bullingero, amplissime Tigurinae ecclesiae episcopo, fratri et amico colendissimo.